Que agradable sorpresa me levei hoxe cando marchei do cole, despois de recoller todo, da tristeza de ter que marchar así sen despedirnos, sen risas, sen unha aperta, ...de repente vexo..UNHAS FRAMBUESAS.
A horta nos está esperando, ela segue medrando ao seu ritmo, só precisa de alguén que lle dé un par de mecos para amosar toda a súa beleza.
Axudarédesme no próximo curso?
No hay comentarios:
Publicar un comentario